Stanowisko Ministerstwa Finansów na temat opodatkowania środków otrzymanych na udział w programach Wsparcie międzynarodowej mobilności naukowców i Mobilność Plus

Stanowisko Ministerstwa Finansów na temat opodatkowania środków otrzymanych na udział w programach "Wsparcie międzynarodowej mobilności naukowców" i "Mobilność Plus"

Stanowisko Ministerstwa Finansów na temat opodatkowania środków otrzymanych na udział w programach "Wsparcie międzynarodowej mobilności naukowców" i "Mobilność Plus"

ministerstwo finansów pit  -   Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów środki finansowe otrzymane w ramach programów „Wsparcie międzynarodowej mobilności naukowców” oraz nowo ogłoszonego „Mobilność Plus” podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.


              Stanowią one przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zmianami).

              Nie mają do nich zastosowania zwolnienia określone w art. 21 ust. 1 pkt 16, 39, 40 i 90.

              Tak więc przychód z tytułu uczestnictwa w tych programach powinien zostać wykazany w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy (PIT-36), a uzyskany dochód opodatkowany według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie Ministerstwo Finansów informuje, że dotychczasowe wyroki,             w których wojewódzkie sady administracyjne przesądziły o zastosowaniu jednego ze zwolnień podatkowych są nieprawomocne, gdyż zostały zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego.



ZMIANY

Nowe minima gwarancji i ubezpieczeń

wymaganych od organizatorów turystyki i pośredników turystycznych





1.

            Minister Finansów wydał rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2010 roku;

- w sprawie minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej

wymaganej w związku z działalnością wykonywaną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych,

- w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia na rzecz klientów w związku z działalnością wykonywaną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych.

            Polska Izba Turystyki uważa, że ocena obu rozporządzeń jest zróżnicowana.  Izba zgłosiła do projektów tych rozporządzeń szereg uwag i propozycji w kolejnych trzech pismach oraz podczas narad w Ministerstwie Finansów z udziałem przedstawicieli Izby. Część z nich została uwzględniona przez Ministerstwo Finansów, a tym samym zmieniono lub usunięto z rozporządzeń niekorzystne dla biur podróży przepisy. Niestety, niektóre uwagi i propozycje PIT nie zostały uwzględnione przez Ministerstwo Finansów, co, zdaniem Izby, sprawia, że rozporządzenie w sprawie minimalnej wysokości sumy gwarancji jest obarczone wadami i powinno być znowelizowane.

2.

            Odnośnie rozporządzenia w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia -Ministerstwo Finansów uwzględniło propozycję Polskiej Izby Turystyki ustalenia minimalnej sumy gwarancyjnej dla ubezpieczenia zawieranego przez przedsiębiorcę na rzecz klientów w wysokości stanowiącej dla różnych zakresów działalności odpowiednio: taki sam procent jego rocznych obrotów jak procent określony przy ustalaniu minimalnych sum gwarancji, o których mowa w projektowanym rozporządzeniu w sprawie minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej.

            Poprzednio te minimalne sumy gwarancyjne były na poziomie co najmniej 100% rocznych obrotów przedsiębiorcy (bowiem suma gwarancyjna była iloczynem liczby klientów i maksymalnych cen płaconych przez nich za udział w imprezie turystycznej) z tytułu sprzedaży imprez na rzecz klientów. Sumy te, co podkreślał PIT, były przesadnie wysokie, a  opłaty za zawierane ubezpieczenia obciążały w stopniu nadmiernym działalność przedsiębiorców. Ubezpieczenia takie stanowiły także nadmierne obciążenie i ryzyko dla ubezpieczycieli co powodowało, iż stawały się one ubezpieczeniem zanikającym, które w swojej ofercie miały jeszcze tylko niektóre towarzystwa ubezpieczeń. Jego utrzymanie w poprzedniej formie doprowadziło by do sytuacji, iż stało by się ono ubezpieczeniem istniejącym tylko na papierze, gdyż ze względu na zbyt duży stopień ryzyka lub zbyt wysoką cenę za jego zawarcie zniknęło by z rynku ubezpieczeniowego.

            Przyjęcie proponowanej przez PIT zmiany spowodowało, iż omawiane ubezpieczenie będzie mogło funkcjonować jako równorzędna z gwarancjami forma zabezpieczenia, choć ze względu na inny od gwarancji charakter niewątpliwie forma droższa ale możliwa do zaakceptowania zarówno przez ubezpieczycieli jak i przez ubezpieczających.

            W proponowanej przez Izbę  formule może być to atrakcyjna forma zabezpieczeń dla przedsiębiorców nie posiadających majątku pod zastaw, wymaganego przy ubieganiu się o gwarancje.

3.

            Złożona jest ocena rozporządzenia w sprawie minimalnej wysokości sumy gwarancji. Przy jej dokonywaniu chcemy zwrócić uwagę na niektóre propozycje zgłoszone przez PIT i zaakceptowane przez Ministerstwo Finansów a także na propozycje odrzucone.

            Między innymi na wniosek PIT w rozporządzeniu w sprawie minimalnych sum gwarancji wydzielono spośród imprez zagranicznych jako odrębną kategorię związaną z niższym minimum sumy gwarancji,   kategorię imprez turystycznych w krajach mających lądową granicę z Polską, a w przypadku Federacji Rosyjskiej – z okręgiem Kaliningradzkim i zrównano pod względem stopnia ryzyka z imprezami w kraju. PIT argumentowała, że wyodrębnienie tej kategorii zagranicznych imprez turystycznych uzasadniają doświadczenia z lat ubiegłych, w szczególności potrzeba organizacji wyjazdów w rejony przygraniczne m.in. dla turystów z zagranicy przebywających w Polsce. PIT podkreśliła, że włączenie  tych imprez przygranicznych do ogólnej grupy imprez zagranicznych prowadziłoby do nieuzasadnionego zawyżenia sum gwarancyjnych w odniesieniu do imprez przygranicznych.

            Ministerstwo Finansów w pierwszej wersji rozporządzenia przyjęło jako minimalną sumę gwarancji dla przedsiębiorców organizujących imprezy w oparciu o lotnicze przewozy czarterowe poziom 18% przychodów przedsiębiorcy z okresu ostatnich trzech lat.

            Polska Izba Turystyki uważała i podkreślała konsekwentnie od początku dyskusji nad ustawą, iż nie można w omawianym przypadku uwzględniać ogółu przychodów  przedsiębiorcy a jedynie przychód z organizacji imprez turystycznych bowiem system zabezpieczeń nie ma służyć ochronie  jego obrotów z innymi przedsiębiorcami. To stanowisko Izby uwzględniono już w projekcie ministerstwa finansów z dnia 6 października 2010 r, jednak za podstawę przy określaniu wysokości gwarancji proponowano przyjęcie okresu trzyletniego.

             Izba argumentowała, że nie należy wydłużać okresu, z którego bierze się przychód do lat trzech, gdyż przychód z ostatniego roku jest najbardziej zbliżonym do aktualnych przychodów organizatora - istotnych dla właściwego określenia poziomu gwarancji.  Nadto wprowadzenie okresu 3 letniego przysporzy organizatorom obowiązków związanych z analizowaniem przychodu z dodatkowych dwóch lat działalności. Ministerstwo Finansów uwzględniło te uwagi.

            Polska Izba Turystyki stanęła na stanowisku, że nie można zaakceptować przyjętych przez Ministerstwo Finansów założeń stanowiących podstawę do określania procentowych stawek gwarancji dla przedsiębiorców przyjmujących płatności od klientów w różnych terminach przed imprezą turystyczną. To błędne założenie prowadzi do zróżnicowania stawek zabezpieczeń nieadekwatnego do stopnia wzrostu środków pobranych od klientów i będących w posiadaniu przedsiębiorców. Z tego błędu wywodzą się, między innymi, nadmiernie wysokie stawki zabezpieczeń określone dla przedsiębiorców pobierających płatności w okresie do 30 dni przed rozpoczęciem imprez.

PIT podkreśliła, że wymaganie od przedsiębiorców pobierających (od uczestników wyjazdów organizowanych w oparciu o lotnicze przewozy czarterowe) przedpłaty w okresie do 30 dni przed rozpoczęciem imprezy zabezpieczenia w wysokości 12% nie ma racjonalnych podstaw i jest wynikiem przesadnej ostrożności i błędnych wymienionych założeń. Dlatego Polska Izba Turystyki po raz kolejny postulowała, aby dla tej grupy przedsiębiorców utrzymać zabezpieczenia na poziomie proponowanym w piśmie Izby z dnia 18 listopada 2010 r., to jest odpowiednio: 6%, 4% i 2%. Środki pobierane przez tą grupę przedsiębiorców od klientów są bowiem w ich posiadaniu przez bardzo krótki okres , gdyż prawie natychmiast są przekazywane kontrahentom jako przedpłaty za zamówione świadczenia.

Polska Izba Turystyki uznała za błąd ze strony Ministerstwa Finansów zrównanie, pod względem wysokości gwarancji lotniczego przewoźnika regularnego

(w przypadku którego klienci mają bilety lotnicze na powrót w kieszeni) i lotniczego przewoźnika czarterowego.

PIT zwróciła uwagę, że pod rządami ustawy o usługach turystycznych, czyli od 1998 roku, nie było przypadku sprowadzenia do kraju turystów  wyjeżdżających na imprezy turystyczne za granicą regularnymi liniami lotniczymi. Ministerstwo Finansów nie wyciągnęło z tego faktu właściwego wniosku. PIT podkreśliła, że rozwiązanie przyjęte w projekcie opracowanym przez Ministerstwo Finansów uderza szczególnie w polskich touroperatorów organizujących atrakcyjne poznawczo imprezy turystyczne w dalekich krajach z wykorzystaniem regularnych linii lotniczych. Jest to działalność o charakterze niszowym, w prowadzeniu której – ze względu na jej niewielką skalę – nie muszą oni konkurować z wielkimi międzynarodowymi biurami podróży.

            Ministerstwo Finansów nie uwzględniło wielokrotnie zgłaszanego przez PIT postulatu, aby w sposób racjonalny uregulować sprawę minimalnej sumy gwarancyjnej w przypadku, gdy przedsiębiorca wykonuje działalność zaliczoną do dwóch grup ryzyka gwarancyjnego. PIT poddała krytyce zaproponowany przez Ministerstwo Finansów przepis, z którego wynikało, że nawet procentowo znikoma liczba np. imprez czarterowych  przesądzać ma o wysokości minimalnej gwarancji. Izba zaproponowała, aby w takim przypadku minimalna wysokość sumy gwarancji była określana z uwzględnieniem przychodów z każdego z rodzajów wykonywanej działalności. Brak w rozporządzeniu postulowanego przez PIT przepisu sprawia, że dla przedsiębiorcy wykonującego działalność z dwóch grup ryzyka gwarancyjnego, suma gwarancyjna będzie ustalana według wyższej stawki, co jest dla przedsiębiorcy krzywdzące.

            4.



            Polska Izba Turystyki uważa, że rozporządzenie w sprawie minimalnych sum gwarancji powinno być znowelizowane. Ponadto PIT ma nadzieję, że w nieodległej przyszłości rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie minimalnych zabezpieczeń staną się uzupełniającymi instrumentami w systemie zabezpieczeń turystycznych a ich funkcję podstawową przejmie fundusz zabezpieczeń turystycznych zapewniający pełne pokrycie roszczeń klientów w przypadku niewypłacalności przedsiębiorcy.


With the information we provide about  ministerstwo finansów pit

, We hope you can be helped and hopefully set a precedent with you . Or also you can see our other references are also others which are not less good about  ministerstwo finansów pit

, So and we thank you for visiting.

open tutorial sew  :  https://bobn.po.opole.pl/images/Programy_MNiSW/Mobilnosc_Plus/aktualizacja_06.2021/5._Stanowisko_Ministerstwa_Finansow_na_temat_opodatkowania_srodkow_otrzymanych_na_udzial_w_programach